Ik zocht een foto voor schrijfzondag, kwam deze tegen en meteen was het verhaal er. Ik kijk naar haar, naar het meisje dat weggedoken zit in een hoekje van Coffee & Cookies, achter een rugzak die bijna net zo groot is als zijzelf. Minstens zo groot als mijn broertje van vijf. Zij kijkt niet terug, maar staart in een felblauw boek dat duidelijk niet nieuw is. Ik herken de witte en zwarte wolkjes op de kaft, het lettertype, het felle…
Het prompt is dit keer het plaatje: de schoenen inspireerden me om wat te schrijven waar schoenen min of meer een rolletje in spelen. De bedoeling was dat die rol wat groter zou zijn, maar ach. Dit kwam eruit 🙂 Ze lachte, een hoog en geluid dat bijna zeer deed aan mijn oren. Met haar voeten danste ze in de modder, bij elke beweging iets meer modder op mijn broek spetterend. Een paar keer probeerde ik haar armen beet te…
Denk niet aan morgen als je vandaag hebt. Denk niet aan alles dat mis is, alle scheuren in de muur waarvan je weet dat ze er zitten, maar dat niemand ze ziet omdat er een laag verf overheen zit. Niets is wat het lijkt, zou je moeder zeggen en je zusje zou lachen om die opmerking omdat het hopeloos ouderwets klinkt. ‘Dat is niet hip, mam,’ zou ze zeggen. Maar jij weet dat het alles is, dat het precies is…
Ik slik en schud wild mijn hoofd in een poging om het te ontkennen. Het kan gewoon niet. Simpelweg onmogelijk. Ik bijt op mijn lip en richt mijn aandacht op mijn handen waar nu een blauwe gloed overheen zit. Naar de ring die ik van Dae kreeg, vlak voor hij stierf. Naar de minuscule tatoeage van drie sterren, elk een overleden geliefde. Ik dacht dat ze mijn soulmates waren, stuk voor stuk. Maar ik was de ezel die zich drie…